Spirometria

Podczas spirometrii pacjent oddycha przez ustnik, który jest podłączony do przyrządu spirometrycznego. Ten przyrząd mierzy objętości powietrza, które pacjent wdycha i wydycha, oraz szybkość przepływu powietrza.

Badanie spirometryczne zwykle obejmuje kilka pomiarów, takich jak:

• Objętość wydechowa pierwszosekundowa (FEV1) - ilość powietrza, którą pacjent jest w stanie wydychać w ciągu pierwszej sekundy po maksymalnym wdechu.
• Pojemność życiowa (FVC) - ilość powietrza, którą pacjent jest w stanie wydychać po maksymalnym wdechu.
• Przepływ wydechowy maksymalny (PEF) - największa prędkość, z jaką pacjent jest w stanie wydychać powietrze.

Spirometria może być pomocna w diagnozowaniu chorób układu oddechowego, takich jak astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), choroby płuc związane z narażeniem na szkodliwe czynniki, jak również w monitorowaniu skuteczności leczenia.