Rezonans magnetyczny przysadki mózgowej (MRI przysadki mózgowej) to nieinwazyjne badanie obrazowe. Wykonuje się je głównie w celu wykrycia guzów przysadki. Na ogół są to zmiany niezłośliwe, ale ich obecność powoduje wiele nieprzyjemnych dolegliwości. Dzięki MRI przysadki mózgowej możliwe jest postawienie dokładnej diagnozy i rozpoczęcie leczenia. Dowiedz się więcej o badaniu.
Przejdź do:
Czym jest rezonans magnetyczny przysadki mózgowej?
Rezonans magnetyczny przysadki mózgowej to bezbolesne badanie, które pozwala uzyskać bardzo wyraźny obraz tkanek wewnątrz głowy, głównie w mózgu. Przysadka mózgowa jest gruczołem dokrewnym, wydzielającym szereg hormonów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Znajduje się w dole środkowym czaszki, mniej więcej na wysokości oczu. Niekiedy w obrębie przysadki tworzą się niezłośliwe zmiany nowotworowe. Skuteczną metodą badania przysadki mózgowej jest rezonans magnetyczny.
Badanie obrazowe za pomocą MRI uzyskuje się dzięki zastosowaniu pola magnetycznego i fal radiowych, które są obojętne dla zdrowia. Technologia nie wykorzystuje promieniowania, co zapewnia Pacjentom bezpieczeństwo, a diagnostom dokładne obrazowanie.
Na czym polega rezonans magnetyczny przysadki mózgowej z kontrastem?
W niektórych badaniach MRI zalecane jest wstrzyknięcie Pacjentowi środka kontrastowego. Kontrast to substancja chemiczna (często gadolin, który jest metalem rzadkim), która zmienia właściwości magnetyczne pobliskich cząsteczek wody. Kontrast poprawia jakość obrazów diagnostycznych. Pomaga w lepszym uwidocznieniu pewnych struktur lub patologii, takich jak guzy, torbiele, stany zapalne czy zmiany naczyniowe, które mogą być trudne do zobaczenia na standardowych obrazach MRI.
Należy jednak pamiętać, że rezonans bez kontrastu zapewnia wiarygodne wyniki badania, które również będą wspierać lekarza w postawieniu trafnej diagnozy.
MRI przysadki mózgowej nie jest jedynym badaniem, które wykonuje się w przypadku objawów mogących wskazywać na guz przysadki, np. zaburzeń pola widzenia. W ramach diagnostyki mogą zostać wykonane:
- rezonans magnetyczny oczodołów,
- tomografia komputerowa głowy,
- angio-TK (tomografia komputerowa z kontrastem),
- rezonans magnetyczny twarzoczaszki,
- tomografia komputerowa przysadki mózgowej
Wskazania do wykonania rezonansu przysadki mózgowej
W przypadku wystąpienia nietypowych objawów neurologicznych, takich jak bóle głowy, zaburzenia widzenia, zawroty głowy, drgawki czy problemy z równowagą, MRI może być wykonywane w celu zidentyfikowania ewentualnych patologii przysadki. Wskazaniem do MRI przysadki mózgowej mogą być zaburzenia hormonalne, które sugerują obecność guzów. Pacjenci z problemami z polem widzenia, które mogą sugerować ucisk na nerwy wzrokowe wywołany przez guza przysadki, mogą być kierowani na MRI przysadki lub oczodołów w celu postawienia prawidłowej diagnozy. Osoby ze zdiagnozowanymi guzami przysadki są poddawane regularnym badaniom MRI w celu monitorowania tych zmian.
Zobacz także: Guz mózgu
Jak przebiega MRI przysadki mózgowej?
Pacjent kładzie się na stole badawczym, który jest następnie przesuwany do wnętrza tunelu MRI. Tunel jest otwarty z obu stron, co pomaga w uniknięciu uczucia klaustrofobii. Ważne, aby Pacjent był spokojny i pozostawał nieruchomy podczas badania, żeby uzyskać jak najwyższą jakość obrazu.
W niektórych przypadkach, jeśli lekarz uzna to za konieczne, przed rozpoczęciem badania Pacjentowi mogą być podane dożylnie środki kontrastowe. Pomagają one w lepszym uwidocznieniu pewnych struktur lub patologii na obrazach MRI.
Jeśli Pacjent cierpi na choroby neurologiczne, których objawem są niekontrolowane ruchy głowy (np. drżenie samoistne), powinien poinformować o tym personel w pracowni rezonansu. Wówczas głowa zostanie umieszczona pomiędzy gąbkami stabilizującymi (nie zmniejsza to komfortu badanego). Dzięki temu możliwe jest uzyskanie wyraźnego obrazu.
Podczas badania Pacjent jest poddawany działaniu impulsów elektromagnetycznych, które są emitowane przez urządzenie MRI. Te impulsy wchodzą w interakcję z atomami w organizmie, generując sygnały, które są rejestrowane przez detektory i przetwarzane przez komputer w obrazy. Badanie może trwać od kilkunastu do kilkudziesięciu minut, w zależności od protokołu badawczego.
Po zakończeniu skanowania obrazów MRI lekarz radiolog ocenia uzyskane obrazy, szukając ewentualnych nieprawidłowości, takich jak: guzy, torbiele, zmiany naczyniowe czy urazy. Wyniki są następnie interpretowane i przekazywane lekarzowi prowadzącemu, który może zalecić odpowiednie postępowanie diagnostyczne lub terapeutyczne.
Rezonans magnetyczny przysadki mózgowej – jak się do niego przygotować?
Najpóźniej na kilka dni przed MRI przysadki mózgowej z kontrastem należy zbadać poziom kreatyniny we krwi. Wynik badania trzeba dostarczyć do pracowni diagnostycznej. Rezonans magnetyczny przysadki mózgowej z kontrastem rozpoczyna się od wykonania wkłucia dożylnego do podania substancji. Uczulenie na kontrast wyklucza wykorzystanie go w badaniu.
Metalowe przedmioty, takie jak biżuteria, okulary w metalowych oprawach, zegarki, klucze czy protezy, mogą zakłócać działanie pola magnetycznego podczas badania. Dlatego przed badaniem należy je zdjąć i pozostawić w szatni.
Podczas badania Pacjent będzie musiał leżeć nieruchomo na stole MRI przez pewien czas, dlatego warto, aby ubrał się w wygodne i luźne ubrania. Zaleca się unikać ubrań z metalowymi elementami, zapięciami czy guzikami, które mogą zakłócać działanie urządzenia.
Jeśli Pacjent ma wszczepione implanty, protezy lub cierpi na klaustrofobię, powinien wcześniej poinformować personel medyczny o tych faktach. Obsługa rezonansu może zapewnić odpowiednie wsparcie i dostosować procedury badania.
Po badaniu Pacjent pozostaje jeszcze przez jakiś czas na terenie placówki diagnostycznej. Jest to zalecane, szczególnie gdy wykonywany był rezonans z kontrastem. Aby wypłukać tę substancję z organizmu, należy przez kolejne godziny pić dużo płynów.
Dokumenty do pobrania
Badania na NFZ i płatne
Badania płatne
Artykuły i poradniki na temat badań diagnostycznych i profilaktycznych
Mammografia czy USG piersi – które badanie wybrać?
Profilaktyka raka piersi jest kluczowym elementem dbania o zdrowie kobiet. Regularne badania pozwalają na wczesne wykrycie zmian w piersiach, co zwiększa szanse na skuteczne leczenie. W tym celu warto umówić się na badanie piersi, jednak pozostaje pytanie, która metoda będzie bardziej odpowiednia – USG czy mammografia? W tym artykule porównamy te dwie najczęściej stosowane metody diagnostyczne. Omówimy różnice między mammografią a USG piersi, zastosowanie badań, ich dokładność oraz zalecenia.
Niskodawkowa tomografia komputerowa – co warto wiedzieć?
Niskodawkowa tomografia komputerowa (NDTK) to nowoczesna metoda diagnostyczna, która zyskuje coraz większe znaczenie w medycynie, zwłaszcza w diagnostyce chorób płuc. Dzięki zastosowaniu specjalnych technologii pozwala na uzyskanie obrazów o wysokiej jakości przy użyciu znacznie mniejszej dawki promieniowania niż tradycyjna tomografia komputerowa. W artykule tym przyjrzymy się, czym dokładnie jest niskodawkowa tomografia komputerowa, jakie są jej zalety w porównaniu do tradycyjnych badań, oraz w jakich sytuacjach jest szczególnie zalecana.
Mammografia spektralna – nowa metoda obrazowania piersi
Mammografia jest podstawową metodą diagnostyczną stosowaną w wykrywaniu raka piersi. Tradycyjnie wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie do tworzenia obrazów piersi, pozwalając na identyfikację ewentualnych zmian patologicznych. Jednak coraz częściej pojawiają się nowe technologie, które zwiększają dokładność diagnostyki, takie jak mammografia spektralna. W tym artykule przyjrzymy się tej nowoczesnej metodzie, jej zaletom oraz różnicom w porównaniu do klasycznej mammografii.
