Ból ucha – przyczyny, diagnostyka i leczenie

16.06.2024

Ból ucha (zwany również otalgią) to dolegliwość, która może dotknąć pacjenta w każdym wieku. Jego przyczyny mogą być różne – od prostych infekcji, po znacznie bardziej skomplikowane schorzenia. Pewne jest, że bóle ucha to ogromny dyskomfort, znacznie obniżający jakość życia, dlatego istotna jest możliwie szybka diagnoza i podjęcie odpowiedniego leczenia. Jak rozpoznać przyczynę i leczyć bolące ucho?

0508-bol-ucha.jpg

Spis treści

Budowa ucha
Rodzaje bólu ucha
Ból ucha – przyczyny
Diagnostyka bólu ucha
Ból ucha – co zrobić?

Budowa ucha

Ucho to skomplikowany organ, dzielący się na trzy części. Wyróżniamy:

  • ucho zewnętrzne – na które składa się małżowina uszna wraz z przewodem słuchowym zewnętrznym,
  • ucho środkowe – błona bębenkowa i znajdujące się za nią kosteczki słuchowe – młoteczek, strzemiączko i kowadełko. Od ucha środkowego w stronę gardła odchodzi trąbka słuchowa, gwarantująca prawidłowe ciśnienie w uchu,
  • ucho wewnętrzne – tutaj znajduje się narząd przedsionkowo-ślimakowy, który przetwarza dźwięki na impulsy nerwowe przesyłane do mózgu. Elementem ucha wewnętrznego jest również błędnik, który odpowiedzialny jest za zmysł równowagi.


Złożona budowa narządu jest odpowiedzialna za prawidłowe odbieranie dźwięków i utrzymywanie równowagi. Ta złożoność wpływa również na przyczyny bólu w uchu, który może być wynikiem stanów zapalnych lub nieprawidłowości w każdej z jego części.

Rodzaje bólu ucha

Ból uszu może przyjmować różne formy, chociaż zawsze stwarza on ogromny dyskomfort. Wszystko przez silne unerwienie ucha zewnętrznego i środkowego przez włókna czuciowe z nerwów czaszkowych (trójdzielnego, językowo-gardłowego, twarzowego i błędnego) oraz szyjnych nerwów rdzeniowych.

Struktury znajdujące się w uchu wewnętrznym unerwia nerw przedsionkowo-ślimakowy. Nie ma on włókien bólowych, dlatego dolegliwości ze strony tej części ucha będą przybierały postać uczucia pełności lub napięcia/ciśnienia w uchu.

Do najczęstszych dolegliwości usznych zalicza się:

  • kłujący ból ucha,
  • pulsujący ból ucha,
  • pieczenie lub uporczywe swędzenie w uchu,
  • uczucie pełności lub napięcia w uchu,
  • zatkane ucho,
  • ból ucha przy dotyku,
  • tkliwość i obrzęk,
  • dyskomfort i ból ucha przy przełykaniu,
  • krwawienie z ucha,
  • pogorszenie lub utrata słuchu.

Powyższe dolegliwości mogą występować pojedynczo lub razem i mieć różne natężenie, zależnie od przyczyny ich występowania i zaawansowania stanu chorobowego.

Ból ucha – przyczyny

Ból ucha często towarzyszy popularnym infekcjom okresu jesienno-zimowego. Ból ucha w środku może pojawić się przy przeziębieniu i grypie, mogą również występować jednocześnie ból ucha i gardła.

Jest wiele stanów i dolegliwości, które mogą manifestować się bólem ucha. Ból ucha zewnętrznego powodują najczęściej:

  • rozlane zapalenie ucha zewnętrznego – bakteryjne (najczęściej tzw. ucho pływaka, które występuje w wyniku długotrwałej ekspozycji przewodu słuchowego na działanie wilgoci lub wody) lub grzybicze,
  • zapalenie ochrzęstnej,
  • czyrak przewodu słuchowego zewnętrznego,
  • róża małżowiny usznej,
  • półpasiec uszny (zespół Ramsaya Hunta),
  • wyprysk (alergiczny, kontaktowy),
  • uraz mechaniczny, termiczny (odmrożenie, oparzenie),
  • zatkane ucho (ciało obce lub zaleganie woskowiny),
  • nowotwory, ziarniniak kwasochłonny, ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (Wegenera).

Jeśli ból dotyczy ucha środkowego, wśród najczęstszych przyczyn można wymienić:

  • zapalenie – ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia, ostre pęcherzowo-krwotoczne zapalenie błony bębenkowej,
  • zapalenie wyrostka sutkowatego,
  • nowotwór zlokalizowany w jamie bębenkowej albo uciskający lub naciekający trąbkę słuchową,
  • zaburzenia czynności trąbki słuchowej – zapalenie, nowotwór, ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (Wegenera),
  • uraz (uszkodzenie i perforacja błony bębenkowej) – bezpośredni mechaniczny uraz błony bębenkowej lub głowy, ciśnieniowy (np. podczas lotu samolotem, nurkowania, wybuchu), akustyczny (np. koncert rockowy, dyskoteka).

Ból ucha może być również związany ze zmianami lub stanami znajdującymi poza uchem – mowa wtedy o tzw. rzutowanym bólu ucha. Do stanów tych należą:

  • choroby zębów (najczęstsza przyczyna rzutowanego bólu ucha) – zapalenie miazgi, kieszonek dziąsłowych, uraz, niewyrżnięty III ząb trzonowy,
  • zapalenie lub uraz stawu skroniowo-żuchwowego,
  • zapalenie lub zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kręgosłupa szyjnego,
  • nerwoból – nerwu trójdzielnego, nerwów szyjnych,
  • zapalenie struktur sąsiadujących z uchem – ślinianek przyusznych, nosa i gardła, zatok przynosowych, tętnicy skroniowej,
  • zapalenie struktur odległych – gardła i migdałków, węzłów chłonnych szyi, tarczycy, naciek lub ropień okołomigdałkowy,
  • nowotwory złośliwe dna jamy ustnej, gardła dolnego, migdałka, krtani,
  • afty, ostre zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i języka,
  • choroby przełyku – zapalenie, choroba refluksowa, przepuklina rozworu przełykowego, ciało obce,
  • choroby krtani – ostre zapalenie, uraz, zapalenie stawu pierścienno-nalewkowego, nowotwór,
  • choroby układu sercowo-naczyniowego – zawał serca, tętniak,
  • inne – kręcz szyi, nowotwory i obrażenia głowy i szyi, zapalenie nerwu twarzowego (porażenie typu Bella).

Tak wiele przyczyn bólu ucha może powodować trudności w prawidłowym leczeniu tej dolegliwości, dlatego właśnie tak istotne jest dobre rozpoznanie, które umożliwi podjęcie leczenia dobranego pod kątem stanu wywołującego ból i dyskomfort.

Zobacz także: Co może być przyczyną bólu za uchem?

Diagnostyka bólu ucha

Znalezienie prawidłowego rozpoznania dla przyczyny bólu uszu tylko na pierwszy rzut oka może wydawać się proste i szybkie. Niestety – ze względu na mnogość potencjalnych przyczyn, jedynie wnikliwe badanie może zagwarantować postawienie prawidłowej diagnozy.

Konsultacja laryngologa

Ból ucha – badanie podmiotowe

Początkiem diagnostyki bólu ucha zarówno u dorosłego, jak i u dziecka, jest badanie podmiotowe, czyli wywiad z pacjentem. Powinien on uwzględniać następujące elementy:

  • charakterystykę i lokalizację bólu ucha,
  • rodzaj, długość i nasilenie objawów towarzyszących bólowi ucha,
  • informacje na temat prowadzonego stylu życia,
  • historię choroby – m.in. choroby narządu słuchu, schorzenia ogólnoustrojowe, wady wrodzone, stosowane leki, przebyte zabiegi,
  • obciążenia wywiadu rodzinnego – przypadki chorób powodujących ból ucha u najbliższych krewnych,
  • czynniki ryzyka wystąpienia ostrego zapalenia ucha środkowego – m.in. zapalenie zatok, infekcje górnych dróg oddechowych, polipy nosowe.

Zobacz także: Zapalenie ucha – poznaj typy, objawy, sposoby leczenia i jak się uchronić

Badanie przedmiotowe przy bólu ucha

Kolejnym krokiem w diagnostyce bólu ucha jest badanie przedmiotowe. Lekarz ogląda i dokładnie bada palpacyjnie małżowinę uszną oraz okolicę zamałżowinową. Oceniana jest symetryczność osadzenia małżowin usznych. Przeprowadza się też otoskopię, podczas której ocenia się przewód słuchowy zewnętrzny, przekrój przewodu słuchowego i błonę bębenkową. Niekiedy, aby dobrze wykonać badanie, konieczne jest oczyszczenie przewodu słuchowego z nagromadzonej woskowiny.

Badanie ucha wykonuje się z użyciem narzędzia zapewniającego właściwe oświetlenie i powiększenie struktur narządu słuchu. Doskonale nadaje się do tego otoskop, czyli wziernik uszny. Lekarze dość często korzystają z modeli z własnym źródłem światła i szkłem powiększającym. Nowocześniejszą alternatywą jest mikroskop uszny.

Aby ocenić ruchomość błony bębenkowej, potrzeba otoskopu pneumatycznego. W badaniu uwzględnia się następujące cechy błony bębenkowej: przejrzystość, ruchomość, położenie, zabarwienie. Zdrowa błona bębenkowa jest przejrzysta, łatwo zmienia położenia na skutek zmian ciśnienia, znajduje się w pozycji neutralnej, ma perłowoszary kolor, a na jej powierzchni widać refleks świetlny. W zapaleniu ucha błona bębenkowa staje się zaczerwieniona, pogrubiona, uwypuklona, stwierdza się zatarcie refleksu świetlnego i zmniejszenie jej ruchomości.

Badanie słuchu przy bólu ucha

Pacjenci z bólem uszu kierowani są na badanie słuchu. Słuch pacjenta może zostać zbadany przy pomocy audiometrii oraz prób stroikowych. W zależności od wieku pacjenta wykonuje się audiometrię impedancyjną lub audiometrię impedancyjną i tonalną.


Audiometria impedancyjna jest metodą audiometrii obiektywnej, opierającą się na pomiarze ciśnienia w uchu środkowym, odruchów mięśnia strzemiączkowego i napięcia błony bębenkowej. Audiometria tonalna z kolei ma na celu określenie progu słyszenia na drodze powietrznej i kostnej w zakresie badanych częstotliwości. Próby stroikowe bada się przy pomocy kamertonu. Pozwala to ocenić typ niedosłuchu – przewodzeniowy czy odbiorczy.

Tympanometria

W diagnostyce ostrego lub nawracającego bólu ucha wykorzystywana jest tympanometria. Badanie to pozwala sprawdzić stan błony bębenkowej poprzez ocenę jej ruchomości i podatności na zmiany ciśnienia powietrza w zewnętrznym przewodzie słuchowym. Podczas tympanometrii możliwa jest także ocena ucha środkowego, a dokładnie drożność trąbki słuchowej i występowanie wysięku.

Dodatkowe badania przy bólu ucha

Jeśli ww. badania nie pozwolą na postawienie trafnej diagnozy, lekarz może zlecić dodatkowe, w tym m.in.:

W przypadku podejrzenia powikłań wewnątrzczaszkowych wykonywana jest tomografia komputerowa.

Ból ucha – co zrobić?

Pierwszym krokiem przy bólu ucha powinna być wizyta u specjalisty laryngologa, który znajdzie przyczynę dyskomfortu. Leczenie bólu ucha zależy bowiem od czynnika wywołującego dolegliwość.

W przypadku zapalenia ucha środkowego, które ma tendencję do samoistnego ustępowania i któremu nie towarzyszy ropny wyciek, można na początku stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen). Dodatkowo stosuje się leki obkurczające błonę śluzową nosa i nosogardła (w celu udrożnienia gardłowego ujścia trąbki słuchowej). Może być konieczne zastosowanie antybiotykoterapii (doustnej bądź dożylnej).

W przypadku nawracającego bólu ucha u dziecka i częstych stanów zapalnych może być wskazane usunięcie przerośniętego migdałka gardłowego lub nakłucie błony bębenkowej w celu odprowadzenia zalegającej wydzieliny.

Jeśli diagnoza wykaże półpaśca usznego, konieczne jest włączenie leków przeciwwirusowych, a jeśli infekcja ma charakter grzybiczy, może się okazać konieczne stosowanie leków przeciwgrzybiczych.

W przypadku „złośliwego” (martwiczego) zapalenia ucha zewnętrznego konieczne jest leczenie w warunkach szpitalnych, gdzie oprócz podawania antybiotyków dożylnie, systematycznie oczyszczany jest z zalegającej wydzieliny zewnętrzny przewód słuchowy.

Domowe sposoby na ból ucha

Ból ucha warto skonsultować z lekarzem, który zdiagnozuje przyczynę i wybierze odpowiednią formę leczenia. Doraźnie można jednak skorzystać z pewnych domowych sposobów na ból ucha, które pomogą złagodzić dolegliwości w oczekiwaniu na wizytę lekarską.

Na ból ucha łagodząco wpłynie ciepło – termofor czy butelka z ciepłą wodą przyłożone do bolącego miejsca mogą przynieść ulgę w bólu. Jeśli nie znamy przyczyny bólu ucha i laryngolog nie wykluczył perforacji (przebicia) błony bębenkowej, lepiej nie aplikować do niego żadnych domowych kropli. Należy pamiętać, że domowe sposoby na ból ucha mogą nie wystarczyć, zwłaszcza gdy wynika on z problemu bardziej złożonego niż prosta infekcja.

Źródła
  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka Tom V, PZWL, ISBN 978-83-200-3258-1.
  2. Conover, Keith. "Earache." Emergency Medicine Clinics 31.2 (2013): 413-442.
  3. Sawiec, Ból ucha, „Medycyna praktyczna,” 2018 Kraków.
    ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3765573/
  4. WISKIRSKA-WOŹNICA, Bożena. Pozauszne przyczyny bólu ucha. http://kwartalnik.psps.pl/wp-content/uploads/2022/03/protetyka_sluchu_nr9_2022_wiskirska-1.pdf dostęp 17.12.2024

Zobacz także

Wszystkie artykuły i poradniki